Yüzen temel – adım adım bina

Temel, binanın ağırlığının yarattığı yükün homojen dağılımı ve zemine aktarımı için tasarlanmıştır. İnşa edilirken, donma derinliğinin biraz altında doğal olarak sıkıştırılmış toprak üzerinde yatması gerektiği unutulmamalıdır..

Toprağın türüne, binaların büyüklüğüne ve bir dizi başka faktöre bağlı olarak, temeller yüzen, bant, kazık ve sütunlara ayrılmıştır. Bu yazıda yüzen bir temel inşa etme teknolojisini ayrıntılı olarak ele alacağız.

içerik

• Yüzen temel – nedir
• Yüzen bir taban türü için bir arsa işaretleme
• Kuyu hazırlığı
• Hazırlık katmanları
• Kalıp
• Yüzer temel cihazı – takviye
• Beton yüzer temel
• İnşaattaki ana hatalar

Yüzen temel – nedir

Yüksek istikrarsızlıkların yanı sıra artan kararsızlık ile karakterize edilen topraklarda, yüzen bir temel kullanmak en iyisidir. Bu türün “yüzme” özelliği ile karakterize edilmesi çok yaygın bir yanlış anlamadır. Aslında, vakıf sadece iş yanlış yapılırsa ev ile yüzer. Evin durumunda, böyle bir temelde bulunan, toprağın hareketi herhangi bir şekilde yansıtılmaz, çünkü evin bir köşesinin diğerlerine göre eğimi yoktur. Ve yüzer denir, çünkü evle birlikte hareket ederken, toprağın herhangi bir çökmesi sırasında onu yıkımdan güvenilir bir şekilde korur..

Böyle bir temeli olan başka bir isim yüzen bir plakadır. Yüzen bir tabanın karakteristik bir özelliği olan monolitik bir betonarme döşemenin varlığıdır. Bu nedenle, toprağın dondurulmasından veya çözülmesinden ve çökme sırasında ortaya çıkan değişen şiddete sahip yüklere karşı çok dayanıklıdır. Ayrıca, böyle bir temel, yeraltı suyunun zararlı etkilerine karşı güvenilir bir koruma görevi görür..

Yüzen bir temelin ana dezavantajı yüksek maliyetidir. Sert bir yapı oluşturmak için büyük miktarda beton ve özel ekipman gerektirir. Bu nedenle, monolitik bir levha çoğunlukla küçük binaların altına dökülür, ancak büyük ölçüde güvenilirlik sağlar. İşin karmaşıklığı nedeniyle kendi ellerinizle yüzen bir temel inşa etmek çok zordur, bu nedenle bir uzman ekibini davet etmek veya en azından akrabaların desteğini almak en iyisidir.

Yüzen bir taban türü için bir arsa işaretleme

Yüzen bir vakfın inşası, bu amaç için amaçlanan bölgenin işaretlenmesi ile başlamalıdır..

İhtiyacımız olacak:

• kordon veya misina;
• seviye;
• rulet;
• dik açılı üçgen (ince raylardan bağımsız olarak yapılabilir ve bacaklar 30 ve 40 cm’ye eşit olmalıdır).

Önemli: devlet standartlarına göre, ev komşu arsadan en az üç metre ve kendi arsalarının ön sınırından en az beş metre olmalıdır.

Sitede yapının köşelerinden birini işaretliyoruz ve bu yere bir peg sürüyoruz.

İpucu: Kırmızı boyalı mandallar en iyi şekilde görülür..

Bir çiviye bir üçgen koyduk ve yanlarından birini devam ettirerek evin uzunluğunu ve diğer tarafta evin genişliğini ölçüyoruz. Aynı mandalları uç noktalara sürüyoruz – ikinci ve üçüncü.

Şimdi dördüncü sapta merkez çizgilerini ve çekiçleri belirliyoruz. Kurulumunun doğruluğu bir üçgen kullanılarak ve köşegenler karşılaştırılarak kontrol edilir. Sınır kazıkları doğru bir şekilde tıkanırsa, köşegenlerin 2 cm’den fazla olmayan bir farkı olacaktır, köşegenlerin boyutlarının sapması durumunda, bu koşul köşeleri hareket ettirerek sağlanmalıdır. Bundan sonra, kazıkları bir misina veya kordon ile çiftler halinde bağlarız ve gelecekteki vakfın açıkça tanımlanmış bir sınırını elde ederiz.

Kuyu hazırlığı

İlk önce evin planlanan alanından tüm bitki katmanını çıkarmanız gerekir. Bu durumda, çevre çevresine 1 metre eklemeniz gerekir, kör alanın altına ihtiyaç duyulur.

Kör alan, bitmiş temeli suyun etkilerinden (yağmur ve sel) koruyan ve bitmiş yapıya çekici bir görünüm veren bir asfalt veya beton şerididir. Yapıya geniş bir açıyla yerleştirilmiş.

Çıkarılan katmanın tamamı, çimler veya bitki ağaçlarının parçalanması planlanan yere aktarılabilir. Bundan sonra, çukuru kazmaya başlayabilirsiniz.

Çoğu zaman, toprağı kazmak için bir ekskavatör kullanılır. Tasarım işaretinin altında bir çukur kazıyorlar ve bazen kova biraz altında kalıyor. Tecrübenin yetersiz olması halinde, denetleyici kazma makineyi sadece kumla doldurun ve dikkatlice düzleştirin. Bu, vakfın inşasında en yaygın hatadır..

Dikkat: Böyle bir temele konulan bir bina kesinlikle bir kazma yerinde patlayacak ve çok nadir durumlarda kurtarılabilir.

Toprak örnekleme yaparken gevşeme katsayısını dikkate almalıdır. Kaya oluşumları hacim, kum ve bitki örtüsü katmanını üç kez ve ezilmiş taşı – dört katına çıkaracaktır. Kazı yapılan arazilerin bir kısmı sahada bırakılmalı, sonraki çalışmalarda ve bahçe manzarasını yıkarken faydalı olabilir ve geri kalanının özel nakliye ile çıkarılması gerekecektir..

İpucu: temel çukuru duvarların hafif bir eğimi ile kazılmalıdır. En iyi seçenek 1: 0.25 eğimdir. Bu, çukurun kenarlarının dökülmesini önler..

Hazırlık katmanları

Yüzen bir temeli dökmeden önce, bir dizi hazırlık çalışması gereklidir. Başlamak için, yaklaşık on santimetre yüksekliğinde bir ezilmiş taş tabakası, tabanın iyi seviyelenmiş bir tabanına (bir seviye kullanarak) dökülmelidir. Döşeme, her katmanı özel bir cihazla dikkatlice sıkıştırmak için birkaç aşamada yapılmalıdır (saplı bir günlük kullanabilirsiniz). Bundan sonra, bir kum tabakası dökülür, ezilmiş taş kamalanır ve sonraki “yürüyüşü” hariç tutulur. Ek olarak, kumun donmaya karşı yüksek direnci, bitmiş temelin sıkışmasını önlemeye yardımcı olacaktır. Kumlu tabakanın titreşimli alet vasıtasıyla yoğunlaştırılması tavsiye edilir. En iyi etkiyi elde etmek için, kum su ile hafifçe nemlendirilebilir..

Ardından, bir su yalıtım katmanı döşenir. Yoğun polietilen film veya benzer özelliklere sahip başka bir malzeme kullanıldığından. Bu, daha sonra sadece bitmiş tabana nem sızmasını değil, aynı zamanda çözeltiyi dökerken beton “süt” akışını da önleyecektir. Ekstrüde polistiren termal koruma için döşenebilir, ancak bu gerekli değildir..

Bundan sonra, daha ucuz beton sınıfı M-100 ince bir tabaka dökülür – temel.

Kalıp

Çukur tamamen hazır olduktan sonra kalıp cihazına geçiyoruz. Bu durumda, temel toprağa batırılırsa, onsuz yapabilirsiniz, çukurun duvarları bu rolü oynayacaktır. Bu yöntemin önemli bir dezavantajı, tabanın dış duvarının yüksek kaliteli su yalıtımının sağlanamamasıdır..

İpucu: kalıptan tasarruf etmemek ve beton bir tabaka ile patlamayı önlemek için mümkün olduğunca dikkatli bir şekilde sabitlememek daha iyidir.

Kalıp için, levhaların hazırlandığı 25 mm’den fazla olmayan ve 20 mm’den az olmayan levhalar gerekli olacaktır. Her kalkanın genişliği, planlanan yapının yüksekliğinden 50-100 mm daha büyük olmalıdır. Kalkanlar çukurun dikey duvarlarına tutturulur ve çatı kağıdı, kağıt veya karton ile kapatılır.

Bir kontrol kablosu kalıbın üst kenarı boyunca döşenir, ayrıca kolaylık sağlamak için sadece bir taraf sabitlenir ve ikincisi bağlı yüke sahip diğer tarafa serbestçe asılır ve harç dökülürken çıkarılır.

Yüzer temel cihazı – takviye

Şimdi takviye yapmaya başlıyoruz. Yüzer temel takviyesi – çok önemli ve önemli bir aşama. Aynı zamanda, duvarların montaj yerlerinde metal çubukların temelden çıkması gerekir. Böylece taban ve duvarların ayrılmaz bağlantısı sağlanır..

Önemli: metal takviye parçalarını birbirine bağlarken, hiçbir durumda bir kaynak makinesi kullanmamalısınız. Kaynak yaparken, herhangi bir metal tüm tüketici özelliklerini değiştirir. Takviye çubuklarını yumuşak bir örgü telle sabitleyin.

Takviye döşerken, bitişik çubuklar arasındaki mesafenin otuz santimetreden (ideal olarak 20-25 cm) fazla olmamasını sağlamak gerekir. Tüm takviye yapısı tek bir çözünmez bütün haline gelmeli ve aynı zamanda uçlar planlanan kör alanın yerine gitmelidir. Köşelerde, metal çubuklar yarım daire içinde kapatılmalı ve uçları vakfın yan duvarlarına getirilmelidir. Sonuç esnek bir tek parça tasarımdır.

Beton yüzer temel

Şimdi üssü betonlamaya devam edin. Çözeltinin döşenmesi, onbeş santimetreden fazla olmayan katmanlarda gerçekleştirilir, her biri dikkatlice düzleştirilir ve süngü ile sıkıştırılır. Beton tek adımda dökülür, bu nedenle hazır bir harç makinesi sipariş etmek en iyisidir. Yine de, temeli kendiniz doldurmaya karar verirseniz, bunun için bir kısım su ve kumun bir kısmı için çimento alınır.

Önemli: plaka bir saatten fazla doldurulmamalıdır. En iyi sonucu elde etmenin tek yolu budur..

Beton, yüzeyde parlak bir ıslak tabaka görünene kadar çakılır.

Temelin üst katmanını ahşap bir çıta ile hizalayabilirsiniz.

İlk gün, baz 4-5 saatte bir su ile nemlendirilmeli veya bir filmle kaplanmalıdır, aksi takdirde özellikle sıcak havalarda çatlaklar görünebilir. İkinci gün, vakıf sadece 3 kez ve bir sonraki gün sadece sabah ve akşam ıslanır. Kuruduktan sonra kalıp çıkarılabilir, ancak temel bir ay sonrasına kadar tamamen hazır olmayacaktır..

İdeal olarak, inşaat işinin bir sonraki aşamasına sadece önümüzdeki yıl başlanması tavsiye edilir, yani bitmiş yapı kışı savunmalıdır ve sadece eriyik sudan tamamen kuruduktan sonra duvarların inşaatı başlayabilir. Ancak son teslim tarihleri ​​tamamen bitiyorsa, en az bir ay beklemeniz gerekir. Aksi takdirde, yapının eğrilmesi, çökmesi veya tahrip edilmesi gibi feci sonuçlar elde edebilirsiniz..

İnşaattaki ana hatalar

Bazen, inşaat sırasında yapılan hatalar nedeniyle temel katmanın yıkılması sonucu bina yapısının ihlali söz konusudur. Sadece sorumlu bir yaklaşıma ve tüm önerilere uymaya bağlı olarak, bir düzineden fazla yıl boyunca sakinleri memnun eden bir ev inşa edebileceksiniz.

Yani, en yaygın hatalar:

1. Temelin donma derinliğinin üzerine yerleştirilmesi. Bunun yol açabileceğini tahmin etmek kolaydır;
2. Donmuş toprak üzerinde yapının inşası. Donmuş toprakların büyüklüğü artar, şişer ve çözüldükten sonra mutlaka sarkar. Doğal olarak, eğer bir vakıf böyle bir toprağa uzanırsa, sarkacaktır;
3. Su geçirmezlik eksikliği. Dikey yalıtımı ihmal edersek, ilkbahar ve sonbaharda, neme doymuş toprakla, temel vücut suyu aktif olarak kendi içine çekmeye başlar. Kışın, bu nem tabanı dondurur ve yırtır. Yatay su yalıtımı olmadığında, temelden gelen nem aktif olarak duvarlara taşınır ve bu da aynı sonuca yol açar.

Yüzen bir temel seçtikten sonra asla pişman olmayacaksınız. Bu tür temeller nadiren onarım gerektirir. Tabii ki, bu çok pahalı, ama aynı zamanda en güvenilir yol..