Alçıpan duvara nasıl sabitlenir: yöntemler, kurallar, incelikler

Alçıpan duvara nasıl düzeltilir

Yüzeyin doğasına, duvarların eğriliğine ve fonksiyonel amaca bağlı olarak, alçıpan sabitlemek için farklı yöntemler kullanılır. Bu makaleyi okuduktan sonra, alçıpanın duvara nasıl sabitleneceğini, sabitleme yöntemlerini nasıl tanıyacağınızı öğreneceksiniz. Bilgiyle donanmış, en uygun seçeneği seçebilirsiniz.

içerik

• Çerçevesiz montaj yöntemi
• Tel kafes montaj yöntemi

Alçıpan tutturmanın iki ana yolu vardır: çerçevesiz ve çerçeve. Çerçevesiz yol en kolayıdır. Bir çerçevenin inşasını gerektirmez. Alçıpan duvara alçı yapıştırıcı kullanılarak sabitlenir.

Çerçevesiz montaj yöntemi

Alçıpanın çerçevesiz bir şekilde sabitlenmesi için gerekli koşullar:

• ufalanan alanlar ve mantarlı lezyonlar olmayan katı bir baz;
• duvar donmaz, nemden korunur;
• yüzey toz, boya, yağlardan arındırılır.

Bu yöntem, duvarların hafif bir eğriliği ile uygulanması tercih edilir..

Malzemeler ve araçlar:

• duvar alçıpanı (12.5 mm);
• kuru alçı karışımı;
• alçı karışımı yetiştirmek için kap;
• boya bıçağı;
• yapboz;
• kural 1.5-2m;
• Lastik tokmak;
• spatula;
• rulet;
• olta ipi;
• seviye.

İş yürütme emri:

1. Duvarları ölçüyoruz. Alçıpan levhalar yerleştirmeyi planlıyoruz, haç şeklindeki eklemlerden kaçınmak önemlidir (levhalar ofset edilmelidir).
2. Yüzeyi hazırlayın. Toz, pul pul dökülme ve dökülmeden arındırıyoruz. Gözenekli ve çok emici yüzeyler astarlanmalıdır..
3. Alçıpan kesme levhalar. Tam sayfalara ek olarak, ekler gerekli olabilir, önce kesilmelidir. Tavanlar 2,5 m’den (standart sac uzunluğu) daha yüksekse, önceden kesilmiş uçlarla birleştirmeniz gerekir. Bir boya bıçağı ile düz kesimler yapmak, bir tarafta karton kesmek ve kesik çizgisi boyunca tabakayı kırmak uygundur. Öte yandan karton kesildikten sonra. Kavisli yarıçap kesimleri bir yapbozla yapılır.
4. Ardından, yapışkan alçı kütlesini hazırlayın. Tutkal olarak, yavaş katılaşan alçı karışımları kullanılabilir. Örneğin, macun başlıyor. Ayrıca bina alçıtaşı kullanabilirsiniz, ancak karıştırmak için suda sertleştiği süreyi uzatmak için PVA tutkalı veya duvar kağıdı tutkalı ekleyin.
5. Alçıpan levhaların yapıştırılması. Yapışkan tabakanın kalınlığı, yüzeyin eğriliğine bağlıdır. Yüzey nispeten düz ise, doğrudan duvara yapıştırabilirsiniz. Yapıştırıcı, alçıpan tabakanın tüm yüzeyi üzerinde çentikli bir mala ile veya mala ile büyük damlalar halinde uygulanır. Duvarların büyük eğriliğini eşitlemek için, önce yaklaşık 10 cm genişliğinde alçıpan şeritlerden yapılmış “işaretler” kurmalısınız. “Fenerler” çevre çevresine ve 40-50cm aralıklarla dikey olarak yapıştırılır. İlk olarak, bir çekül hattı yardımıyla, sol ve sağ aşırı “işaretler” ortaya çıkarılır, daha sonra aralarında gerilmiş bir olta yardımıyla, kalan dikey şeritler eklenir. Üst ve alt yatay “işaretler” kural kullanılarak hizalanır. Alçıpan levhalar kural tarafından bastırılır, farklı yönlere yerleştirilir ve bir lastik tokmakla hafifçe vurulur. Sayfalar arasında 5-7mm derz ve boşluk bırakılması önemlidir: yerden 7-10mm, tavandan 3-5mm. Bunu yapmak için önceden hazırlanmış ahşap takozlar kullanmak uygundur. Yapıştırıcı kuruduktan sonra, derzler macun ile kapatılır, zemine yakın boşluk bir kaide ile kapatılır ve tavandaki boşluk macun.

Tel kafes montaj yöntemi

Tel kafes yöntemi daha karmaşık ve pahalıdır, ancak birkaç avantajı vardır..

Alçıpanın duvara çerçeve yapmanın avantajları:

• gelişmiş ısı ve ses yalıtımı;
• duvarların büyük eğriliğini hizalama yeteneği;
• kapsamlı yüzey hazırlığı gerektirmez;
• duvarları yalıtmak için donma duvarlarında kullanılabilir.

Alçıpan levhaların yapıştırılacağı bir çerçeve inşa etmek gerekir. Çerçeve ahşap çubuklardan (30 ila 50 mm) veya galvanizli profillerden yapılabilir. Ahşap çerçeve çıtaları vidalar ve dübellerle sabitlenir ve ahşap kaplama ile maruz kalır.

Ahşap bir çerçeve galvanizli profilden daha ucuza mal olacaktır, ancak galvanizli profil ile çalışmak daha kolay ve daha uygundur. Buna ek olarak, galvanizli profil daha güvenilirdir ve ahşap çubuklar zamanla çürüyebilir. Alçıpanı galvanizli bir profile bağlama yöntemi hakkında daha ayrıntılı olarak duralım.

Araçlar ve malzemeler:

• duvar alçıpan;
• galvanizli profiller;
• metal süspansiyonlar (profiller için bağlantı elemanları);
• vidalar ve dübeller;
• darbeli Matkap;
• sondaj;
• kendiliğinden takılan vidalar;
• macun bıçağı;
• çekül, rulet;
• taşlama, metal için makaslar;
• Tornavida.

Kurulum sırasında çalışma sırası çerçeve şeklinde

Her şeyden önce, duvarları ölçüyoruz ve profillerin ve süspansiyonların bağlantı noktalarını işaretliyoruz. Kılavuz profiller çevre boyunca sabitlenir: üst tavana, alttan zemine, yan duvarlara. Dikey destek profilleri, profilin ortasında 40 cm aralıklarla kılavuz profillere sokulur ve bunlar duvara süspansiyonlarla tutturulur. Süspansiyonlar 80 cm (diğerinin altında) mesafeye yerleştirilmelidir. Ardından, çerçevenin kurulumunu gerçekleştiriyoruz. İlk olarak, üst kılavuz profilini bir zımba, dübel ve vidalarla tavana sabitliyoruz. Yukarıya göre, bir alt kılavuz profili ayarlanır ve bir çekül hattı ile zemine sabitlenir. Daha sonra, yanal kılavuz profilleri eklenir, daha sonra süspansiyonlar eklenir, daha sonra yatak profilleri kılavuzlara yerleştirilir, bunlar dört milimetre kendinden kılavuzlu vidalarla süspansiyonlara sabitlenmelidir. Çerçeve hazır, alçıpan levhalarını tutturmaya başlayabilirsiniz.

Ses ve ısı yalıtımını iyileştirmek için duvar ve alçıpan arasındaki boşluk mineral yünü ile doldurulmalıdır. Alçıpanı 25 mm uzunluğunda kendinden kılavuzlu vidalarla sabitleyerek, bir tornavida ile bükerek vidaların kafalarının alçıpan içine 1-2 mm derinliğe kadar girmesini sağlıyoruz. Uçlar ve yatay derzler varsa, hatırlamak önemlidir: her derz altına, “yengeçler” (tek seviyeli konektörler) yardımıyla sabitlenen bir destek profili de kurulmalıdır. Alçıpan levhaların yer değiştirmesini hatırlamak da önemlidir. Vidalardan dikişler ve delikler macun ile kapatılır.

Genellikle alçıpanın duvarlara sabitlenmesi operasyonel ekonomik “temiz” hizalama amacıyla gerçekleştirilir.

Sonuç düz bir duvardır – aslında, gerekli olan daha fazla son işlem için ideal bir temeldir.