Kuyular için kesonlar – türleri ve kendi kendine kurulum, kurulum teknolojisi açıklaması

Kuyular için Kesonlar

Artezyen kuyuları, ülke evlerinin su temini ile ilgili sorunların çözülmesine yardımcı olur, örneğin: içme suyu almak, tarımsal bitkileri sulamak, diğer ihtiyaçlar için su kullanmak. Bölgemizin iklim özellikleri, özel hanehalklarının sahiplerini, tüm su kaldırma ekipmanlarını toprağın donma seviyesinin altına yerleştirmeyi düşünmektedir. Aksi takdirde sistem donabilir. Buna karşılık, bu iletişim düzenlemesi, içine yeraltı suyunun girmesine yol açar, bu da içme suyunun saflığını önemli ölçüde etkiler. Muhtemelen, hiç kimse komşuların ürünlerini bulmak için musluğu açmak istemez. Kuyular için kesonlar bu sorunları önlemeye yardımcı olur..

içerik

• İşlevsel sorumluluklar, geometrik farklılıklar
• Keson çeşitleri, dezavantajları ve avantajları
• Bir kuyu için kesonun kendi kendine montajı

İşlevsel sorumluluklar, geometrik farklılıklar

Görünüşte, keson, genellikle köpükle izole edilmiş bir menhol kapağı ile kapatılan boyunlu sıradan bir kutu veya namludur. Ana kısımdaki çapı bir metre ve en az iki metre yüksekliği olan silindirik kesonlar yaygın olarak kullanılmaktadır. Cihazın çapı bir metreden azsa, içinde bakım yapmak mümkün değildir ve daha büyük malzeme tüketimi nedeniyle büyük çaplı kesonlar pahalıdır.

Kesonlar – su geçirmez ekipman, dıştan su geçirmez ve içten astarlanmıştır. Daha iyi ısı yalıtımı için cihazın iç yüzeyi köpükle kaplıdır. Bu basit cihaz, sistemi sadece yeraltı suyunun donmasından ve içeri girmesinden güvenilir bir şekilde korumanın yanı sıra, her türlü hava koşulunda gerekli onarımların yapılmasına izin veren küçük bir yeraltı odası haline gelmesini sağlar..

Buna ek olarak, keson, sistemin bir basınç anahtarı, bir pompa kontrol paneli, bir membran akümülatörü ve diğer otomatik cihazlar olarak doğru çalışması için gerekli ekipmanı, izinsiz erişimden güvenilir bir şekilde koruyabilmenizi sağlar..

Keson çeşitleri, dezavantajları ve avantajları

Şu anda kuyu için üç tip keson vardır:

• metal;
• betonarme;
• plastik.

Her bir türü daha ayrıntılı olarak ele alalım, dezavantajları ve avantajları nelerdir.

 

Metal kesonlar, bu tür cihazların eski neslidir. Genellikle paslanmaz çelik veya alüminyum, korozyona en dayanıklı oldukları için imalatlarında kullanılır. Ek olarak, metal çatlakların ortaya çıkmasını önleyen esnek malzemelere aittir. Yüksek kaliteli bir metal keson çelikten yapılmıştır, kalınlığı en az üç milimetre olmalıdır.

Bu tür ekipman, dışarıda zorunlu korozyon önleyici işlem ve içeride astarlama gerektirir. Ama onlarca yıl hizmet edecek. Kurulum işinden önemli ölçüde tasarruf ederken, kuyu için kendi ellerinizle metal bir keson kurabilirsiniz.

 

Betonarme kesonlar, betonarme halkalardan yapılır. Böyle bir cihazın montajı büyük çaba ve finansal maliyetler gerektirir. Bu tasarımlar en pahalı olarak kabul edilir. Beton halkalar özel olarak hazırlanmış bir tabana yerleştirilir. Beton çok higroskopik bir malzeme olduğundan, ondan yapılan kesonlar dışarıdan geliştirilmiş su yalıtımı gerektirir. Uygulamada, yapının mutlak nem geçirimsizliğini sağlamak ve yer altı suyunun hala içeri girmesi nadiren mümkündür..

Betonarme halkaların bir diğer önemli dezavantajı zayıf ısı yalıtımıdır. Çok sık, şiddetli donlarda, bu tür kesonlarda bulunan ekipman yine de donar. Ve malzemenin ağır ağırlığı, bir bütün olarak cihazın kademeli olarak çökmesine ve kullanılan ekipmanın deformasyonuna yol açar.

 

Bir kuyu için plastik bir keson polimer malzemelerden yapılır, duvar kalınlığı yaklaşık 20 mm’dir. Bu tür cihazlar çok dayanıklıdır ve uzun bir servis ömrüne sahiptir. Tamamen aşındırıcı ve su geçirmezdirler. Plastik bir keson takarak, su geçirmezlik ve korozyon önleyici bileşiklerden tasarruf edebilirsiniz. Plastik veya fiberglastan yapılmış yapılar iyi koruma için önerilmez, çünkü yeraltı suyu basıncı altında güçlü bir şekilde deforme olabilir ve ayrıca hafif ağırlık nedeniyle yüzeye “yüzebilir”.

Bir kuyu için kesonun kendi kendine montajı

İyi bir şirket içi keson kurmak herhangi bir uzmanlık becerisi gerektirmez. Böyle bir çalışma, bu süreç hakkında en ufak bir fikri olan herhangi bir kişinin gücü dahilindedir. Peki, bir kuyu için nasıl keson yapılır?

 

Bitmiş kuyunun etrafında, en az iki metre derinlikte ve kesonların boyutlarını her yönde en az 10 cm aşan bir çukur kazmak gerekir..

Çukur, yapının boynunun en az 10 cm mesafede yüzeyin üstünde olması gerçeğiyle kazılır.Bu, yağmur ve diğer yüzey suyunun kesona girmesini önleyecektir..

Şimdi doğrudan kesonun kurulumuna geçiyoruz. Cihazın altında, kasa için gerekli deliğin yerini işaretleyin. Delik, kişisel gereksinimlere göre herhangi bir yönde kaydırılabilir..

İpucu: Akümülatörü kesona yerleştirmeyi planlıyorsanız, kasa deliğinin merkezden hafifçe kaydırılması gerekecektir. Bu, basınç tankını monte ettikten sonra aleti kapağa indirmenin mümkün olması için gereklidir..

Önemli: kablo ve hidrolik kablolar boru hattının eve giriş yerine gitmelidir.

Ana şey, sonuç olarak, kasanın kapağa girmesidir. Kesme deliğine borunun kendisinden daha büyük bir çapta ve 10-15 cm uzunluğunda kaynak yapılır.

İpucu: Manşonu kaynaklamadan önce, küçük bir kenar boşluğu ile yapılabileceğinden emin olmak için boruya koyduğunuzdan emin olun..

Bu durumda, muhafaza borusu kesonun tabanından yaklaşık 300-500 mm yükseklikte kesilmeli ve sonunda boyuna kesikler ve bir kızak çekiç kullanılarak bir koni haline getirilmelidir..

Keson önceden hazırlanmalıdır: bochata, boruların açmaya çıkışı için gerekli olan duvarlarına kaynaklanmalıdır. Kabloya girmek için bir boruya ve geri kalanına su sisteminin çıkışına ihtiyaç duyulacaktır.

Daha sonra keson, çukurun üzerine monte edilir, böylece astar ve gövdenin ekseni çakışır. İlk olarak, yapı çubuklara monte edilir, çekildikten sonra, bir kılavuz görevi gören kasa boyunca çukura iner. Şimdi keson yatay olarak ayarlanır, bunun için çubukları çukurun duvarları arasında ayarlamak gerekir.

 

Manşon kasa etrafına kasaya kaynak yapılmalı ve bundan sonra HDPE boruları önceden kurulmuş nipeller aracılığıyla kesonun içine sokulmalıdır. Tüm kaynaklar bir astar ile işlenir..

Önemli: PND 40 borular için 1,5 inçlik bir meme ucu ve PND 32-1,25 inç için gereklidir. Boruların geçmesi zorsa, nipelin iç yüzeyi kaba bir dosya ile işlenir.

Nipelin içindeki sızdırmazlık boruları, iç dişli PND eklemi ile gerçekleştirilir. Pompayı çalıştırmak için borulardan birinden bir elektrik kablosu çekilir. Sonuç olarak, bir su kuyusunun ağzını güvenilir bir şekilde koruyan kesinlikle hermetik bir yapı elde ederiz..

En iyi sonuçları elde etmek için, ikinci kapağı bir köpük ve kontrplak kesona ilkinden 30-50 cm mesafede monte edebilirsiniz ve yapının üst kısmı ek olarak yalıtılabilir. Kurulum kurallarının en ufak bir ihlalinin tüm su alım sisteminin başarısız olmasına yol açabileceğini unutmayın, bu nedenle yeterli bir eylem algoritması oluşturabilecek ve açık bir şekilde yürütülmesini organize edebilecek bir uzmanı davet etmek daha iyidir..